Πόσο φολκλόρ είναι η φουστανέλα σ' ένα νησί που σιτίζεται (και) απ' τουρισμό; Πόσο ταιριάζει το τσαρούχι σ' έναν ψαρά; Πόσο οι σημαίες απειλούν τους πολυελαίους; Και γιατί όλοι (αρχές και αρχόμενοι) μια τέτοια μουντή ανοιξιάτικη μέρα είναι χαρούμενοι στην άλλη μεριά της εικόνας;Οι εθνικιστικές ρητορείες ακούγονται πια τζούφιες, μα επιμένει μια χαρά στο άκουσμα της λέξης "παλιγγενεσία", μια χαρά που δεν είναι μόνο αισθητική (απ' τις χρωματικές εναλλαγές και τις ομοιομορφίες,) αλλά κουβαλά ρίζες στον πάτο της. Δε μένει παρά να τις ξεθάψουμε κάτω απ' το φολκλόρ και την -κακώς νοούμενη- παράδοση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου